About
1968 Kruisland
1992 Academy for Fine Arts, Tilburg
Lives and works in Tilburg
In spite of the fact that steel is generally considered as rough and austere, Pieter Obels’ sculptures seem to be controverting the intrinsic possibilities of the material. When one looks at Richard Serra’s monumental steel slabs and wonder at the curves he manages to give his material, feelings of huge weight, size and strength arise.
Pieter Obels works with Corten steel, yet what his works convey above all is light and grace as he bends the steel into extraordinarily delicate and winding shapes. The two artistic worlds couldn’t be further apart. It is almost as if we were watching the yin and yang of the same material.
Through a clever interplay of rigidity and dynamism, Obels work occupies a space deftly lingering between a sense of weight and weightlessness. His sculptures completely confound our perceptions of how a steel sculpture should look like and behave. The bends in the work appear to defy what the material can be persuaded to do.
Obels aim is to create totally organic forms with an extreme yet somehow innate sense of plasticity. This sense of a natural rhythm makes his sculptures sit with a total oneness in any natural surrounding. Rather than imposing themselves over where they are placed they appear to mirror the soft edges and harmoniousness often evident in nature. Notwithstanding the apparently cold material, the curves of the form and the rusty brown colour of their oxidization enable them to create a bond with the surrounding ambient.
Working alone without assistants, Obels has, however, permitted this aspect to dominate his works at same time as he emphasized the elegiac quality that they possess. Although totally contemporary, there is a strong wistfulness for a bygone age which favoured poetry over power and fragility and balance over industrial noise. The sense of a precarious balance which many of his works have, play beautifully with the apparent contradiction inherent in his material.
His works echo the world we would like to inhabit; a world dominated by beauty and awareness of nature. The curve as opposed to the straight line recalls a gentler, less severe universe where objects embrace and do not repel, where dialogue is always possible and agreement is always found.
Ian Rosenfeld
Rosenfeld Gallery, London UK
____________________________________________________________________
1968 Kruisland
1992 Academie voor beeldende Vorming Tilburg
Woont en werkt in Tilburg
Ondanks het feit dat staal meestal wordt beschouwd als ruw en robuust, lijken de sculpturen van Pieter Obels deze eigenschappen van het van het materiaal te betwisten. Wanneer we kijken naar Richard Serra’s monumentale stalen platen en we ons erover verwonderen welke rondingen hij in staat is aan dit materiaal te geven, voel je letterlijk het enorme gewicht, de omvang en kracht.
Pieter Obels werkt met hetzelfde cortenstaal, maar wat zijn werk vooral laat zien is luchtigheid en elegantie, aangezien hij het staal buigt in uitzonderlijke delicate en slingerende vormen. Deze twee artistieke werelden zouden niet verder uit elkaar kunnen liggen. Het is bijna alsof we kijken naar de yin en yang van hetzelfde materiaal.
Door middel van een slim samenspel tussen starheid en bewegelijkheid, vult Obels’ werk een ruimte die balanceert tussen een gevoel van verzwaring en gewichtloosheid. Zijn sculpturen veranderen onze perceptie over hoe een stalen sculptuur er uit zou moeten zien en zich zou moeten gedragen. De krommingen in zijn werk vragen het onmogelijke van het materiaal en trotseren de eigenschappen van staal.
Obels wil compleet organische vormen creëren met een extreem maar op een of andere manier ook van nature aanwezig gevoel van plasticiteit. Dit gevoel van een natuurlijk ritme maakt dat zijn sculpturen compleet één zijn in welke natuurlijke omgeving dan ook. In plaats van dat zij zich opdringen aan de plek waar ze geplaatst zijn, lijken zij de zachte randen en harmonie die in de natuur aanwezig zijn te weerspiegelen. Ondanks het schijnbaar koude materiaal, zorgen de rondingen en de roestige bruine kleur ervoor dat de sculpturen vanzelfsprekend een relatie aangaan met de omgeving.
Obels werkt alleen zonder assistenten. Dit beïnvloed zijn manier van werken zodanig dat hij op niet alledaagse en inventieve wijze het staal zijn wil op legt. Zijn werken zijn van deze tijd, maar doen je terugverlangen naar een vergane tijd waarin de poëzie belangrijker was dan macht en fragiliteit en balans belangrijker waren dan industriële geluiden. Deze precaire balans, die we terugzien in veel van zijn andere werken, speelt prachtig samen met de ogenschijnlijke contradictie die inherent is aan zijn materiaal.
Zijn werk bootst de wereld na waarin we zouden willen wonen; een wereld gedomineerd door esthetiek en bewustzijn met de natuur. De ronding in tegenstelling tot de rechte lijn doet denken aan een barmhartiger, minder ernstig universum waar objecten omarmen en niet afstoten, waar dialoog altijd mogelijk is en overeenstemming altijd gevonden wordt.
Ian Rosenfeld
Rosenfeld Gallery, London UK